Konkurs "Mały ornitolog"

Obserwacja pierwsza – ptaki wiosną.

 

     Na zajęciach ekologicznych postanowiliśmy sprawdzić, czy wróciły już bociany do gniazd znajdujących się na terenie Słonecznika. Wzięliśmy lornetki i ruszyliśmy na wyprawę. Od razu przed szkołą okazało się, że ptaki zachowują się bardzo wesoło. Śpiewają, fruwają, noszą w dziobkach różne rzeczy (patyczki, suche trawy, piórka, itp.). Przy samej szkole i na osiedlu obserwowaliśmy mazurki, wróbelki, kawki, sroki, sikorki oraz dwa szpaki. Ptaki uwijały się, bo robiły sobie gniazdka w blokach na osiedlu. Nawet w budynku naszej szkoły zaobserwowaliśmy wróbelki, które umiejscowiły się w załomie muru. Tak samo wróbelki uwijały się na osiedlu, szukając i wykonując gniazdka pod dachem. Im szliśmy dalej tym więcej widzieliśmy. W centralnej części wioski przy przystanku autobusowym już była para bocianów w swoim gnieździe. Pan bocian bardzo się starał doprowadzić gniazdo do porządku. Ciągle coś dziobem poprawiał i donosił patyki oraz suche coś jakby siano. Robił to tak szybko, że nie udało nam się zrobić zdjęcia jak leci ze zdobyczami do gniazda. Pracował bardzo ciężko i wcale nie przejmował się tym, że wszyscy go obserwujemy. Wróbelki, które były dzikimi lokatorami w gnieździe bocianim również uwijały się, a w pobliskim żywopłocie ćwierkały i chowały się, gdy coś je zaniepokoiło.  Okazało się, że bociany wróciły do wszystkich gniazd w Słoneczniku. Następnie poszliśmy w stronę Prośna żeby przekonać się czy jeszcze jakieś ptaki spotkamy. Na pobliskich budynkach przy kominach siedziały kawki, a także przeleciał kos. Bardzo łatwo było go rozpoznać po pomarańczowym dziobku. Na polu zobaczyliśmy gromadę kawek i srok, które wydziobywały z zapałem ziarenka. Na pobliskim budynku znowu zaobserwowaliśmy albo kosa albo szpaka, ale do końca nie wiemy, bo bardzo szybko odleciał. Zrobiliśmy również zdjęcie ziębom, ale słabo wyszło oraz innym ptakom, które są bardzo oddalone i do końca sami nie wiemy co to za ptaki. Zauważyliśmy, że w przyrodzie i życiu ptaków bardzo dużo się działo. Radosny śpiew ptaków bardzo nas rozweselił.
     Dzieci bezbłędnie odgadywały nazwy ptaków, gdyż większość z nich nauczyły się rozpoznawać zimą, gdy odwiedzały naszą szkolną stołówkę.  Po powrocie do szkoły dzieci na plakatach odszukiwały napotkane ptaki, mówiły jak się nazywają i w której części Słonecznika je obserwowały.
    Słuchaliśmy również odgłosów ptaków z płyty. Na zakończenie naszego pierwszego wiosennego spotkania z ptakami kolorowaliśmy sylwety ptaków. To było wspaniałe przeżycie. Czekamy na następne.

 

Obserwowane ptaki podczas pierwszego wyjścia:

 

MAZUREK – rząd wróblowate, gatunek wróblowate. Wierzch głowy cały czekoladowy. Na białym policzku czarna plamka, biała obróżka. Na skrzydle dwie białe pręgi. Pożywienie: owady, zwłaszcza mszyce, poza tym nasiona. Gniazdo:  w dziuplach drzew, szczelinach budynków.
WRÓBEL - rząd wróblowate, gatunek wróblowate. Cechy: środek głowy szary. Policzek szarawy bez czarnej plamki. Na skrzydle tylko jedna biała pręga. Pożywienie: przeważnie nasiona i owoce, odpadki i okruchy, w lecie również owady. Gniazdo: co najmniej 3m ponad ziemią w różnych dziuplach i zakamarkach Zimuje na miejscu.
KAWKA - rząd wróblowate, rodzina krukowate. Cechy rozpoznawcze: upierzenie łupkowo czarne, mniej lub więcej jasne na karku i po bokach szyi. Gnieździ się w całym kraju niekiedy w lasach, gdzie ostały się stare, dziuplaste drzewa. Pożywienie: owady, dżdżownice, nasiona. Gniazdo: ukryte w dziupli drzewa lub w dziurze muru, wysłane chrustem i różnymi odpadkami zebranymi na śmietnikach.
SIKORKA BOGATKA - rząd wróblowate, rodzina sikory. Cechy rozpoznawcze: pierś żółta z czarną pręgą pośrodku. Biały policzek w czarnym otoczeniu. Pożywienie: owady i ich jajeczka, w zimie oleiste nasiona i tłuszcze podawane w karmniku. Gniazdo: w dziupli drzewa.
SZPAK - rząd wróblowate, rodzina szpakowate. Cechy rozpoznawcze: Stary ptak o upierzeniu czarnym, z metalicznym, tęczowym połyskiem, mniej lub więcej nakrapiany brązowymi i białymi perełkami. Bardzo towarzyski, odznacza się szybkim i wytrwałym lotem.  Pożywienie: owady, dżdżownice, drobne ślimaki, czereśnie. Gniazdo: w dziupli lub skrzynce lęgowej,.
BOCIAN – rząd brodzące, rodzina bocianowate. Cechy rozpoznawcze: postać znana. Całe upierzenie białe, jedynie lotki czarne, dziób i nogi czerwone. Młode mają dziób i nogi czarne. Pożywienie: głównie owady, zwłaszcza pasikoniki, szarańcze i chrząszcze; wbrew ogólnemu mniemaniu tylko niewiele żab i jedynie mniejsze gatunki (unika dużej żaby wodnej), natomiast bardzo chętnie poluje na myszy, norniki, krety i jaszczurki; rzadziej ryby lub pisklęta ptaków. Gniazdo: obszerne posłanie z gałęzi, wewnątrz wyłożone trawą, słomą lub perzem; dość wysoko na drzewie lub na dachu.
KOS - rząd wróblowate, rodzina drozdowate. Dorosły samiec cały czarny z żółto - pomarańczowym dziobem i żółtą obwódką dokoła oka, samica i młode ziemistobrązowe. Pożywienie: owady, dżdżownice, ślimaki, jagody, w zimie również odpadki na śmietnikach. Gniazdo: koszyk uwity z korzonków i źdźbeł, wylepiony ziemią, na bardzo różnej wysokości na krzewach lub drzewach.
ZIĘBA  - rząd wróblowate, rodzina  łuszczaki. Cechy: wielkości wróbla. Dwie białe pręgi na skrzydle, kuper zielony. Pożywienie: nasiona różnych chwastów, w lecie przeważnie owady. Gniazdo: w koronie drzewa, zwykle „przyklejone" do pnia.
GAWRON  - rząd wróblowate, rodzina  krukowate. Cechy: czarny z fioletowym połyskiem. Dziób smukły, u ptaków starych   u nasady goły z jasnoszarą skórą. Ogon równo ścięty. Pożywienie: owady, zwłaszcza pędraki, chrabąszcze i drutowce, poza tym dżdżownice, nasiona zbóż i delikatne zielone pędy. Gniazdo: gnieździ się kolonialnie, niekiedy setki lub tysiące gniazd na wysokich, pojedynczych drzewach lub w małych laskach..

 

 

Obserwacja druga – jaskółki oknówki i dymówki.

     W piątek 22 –go kwietnia była piękna, słoneczna pogoda. Postanowiliśmy wybrać się do Pani Kasi, aby obserwować jaskółki i ich gniazda. Ponieważ gospodarstwo Pani Kasi znajduje się około 2km za naszą wioską, więc mieliśmy dodatkową okazję obserwować po drodze napotkane ptaki. Wróbelki, mazurki, kawki, sroki, bociany, szpaki i kosy nie robiły już na nas wrażenia, bo obserwujemy je codziennie. Zobaczyliśmy jednak nowe ptaki: pliszkę siwą, jeżyki, szczygły i inne, których nie zdążyliśmy nazwać, ponieważ nie mogliśmy im się dokładnie przyjrzeć  i zrobić zdjęcia, gdyż szybko odfruwały. Gdy dotarliśmy na miejsce nie mogliśmy uwierzyć, że jaskółki zrobiły tak dużo gniazd. Pod okapem domu jedno przy drugim na całej długości dachu zobaczyliśmy poprzyklejane gniazda – zbudowane z błota        i gliny zlepionych  śliną. To gniazda jaskółek oknówek. Pozostawione wejścia do gniazd wyglądały bardzo ciekawie. Pani Kasia mówiła, że  jaskółki nie we wszystkich gniazdkach złożyły jajka, ale jest ich sporo. Zajrzeliśmy również do środka obory, gdzie jaskółki dymówki umieściły swoje gniazda zbudowane z gliny i grudek błota sklejonego śliną. Zobaczyliśmy, ze gniazda były usztywnione źdźbłami traw i słomą, która zwisała z gniazda.  Zobaczyliśmy, że te gniazda różnią się od gniazd jaskółek oknówek. Jaskółki, gdy wchodziliśmy do środka obory szybko wyfrunęły, ale za chwilkę wróciły i mogliśmy zrobić im zdjęcia w środku obory. Dłuższy czas obserwowaliśmy latające nad nami jaskółki. Tak nam się spodobała obserwacja, że postanowiliśmy tu wrócić, gdy z jajek wylęgną się młode     i może uda nam się zaobserwować jak rodzice karmią swoje małe pisklęta. W drodze powrotnej nazywaliśmy napotkane ptaki (już coraz lepiej rozróżniamy ptaki). W klasie na planszy jeszcze raz oglądaliśmy gniazda jaskółek i w Internecie wyszukaliśmy jakie jeszcze gatunki tych ptaków występują w Polsce. Byliśmy zmęczeni, ale bardzo szczęśliwi, że udało nam się tyle zaobserwować podczas naszego drugiego wyjścia.

Obserwowane ptaki:

PLISZKA SIWA  - rząd wróblowate, rodzina pliszkowate. Cechy rozpoznawcze: ubarwienie popielate, białe i czarne. Pożywienie: owady. Gniazdo: w różnych zakamarkach, np. we wnękach muru, na belce pod okapem dachu, pod mostem do 3m ponad ziemią;
JERZYK  - rząd lelkowe , rodzina jerzykowate. Cechy: zewnętrznie podobny do jaskółki chociaż nie należy do rzędu ptaków śpiewających. Pierś i brzuch są tak samo szaroczarne jak wierzch ciała. Skrzydła bardzo długie i wąskie, sierpowato wygięte. Lot wytrwały, porywisty.
Pożywienie: drobniejsze owady schwytane w locie. Gniazdo: v różnych dziuplach i zakamarkach, wysoko na murach lub pod dachem, niekiedy w dziuplach drzew.
SZCZYGIEŁ  -  rząd wróblowate, rodzina łuszczaki. Cechy: mniejszy od wróbla. Na czarnym skrzydle żółta pręga. Ptak dorosły na głowie czerwony, biały i czarny. Pożywienie: nasiona chwastów, zwłaszcza ostów, w lecie również owady. Gniazdo: wysoko w koronie drzewa.
JASKÓŁKA OKNÓWKA  - rząd wróblowate, rodzina jaskółkowate. Cechy: kuper biały. Bez widełek w ogonie i bez brązowej plamy w okolicy dzioba. Cały spód ciała śnieżnobiały.
Pożywienie: muchy i komary schwytane w locie. Gniazdo: ulepione z błota w kształcie ćwierćkuli z małym otworem wylotowym, przyczepione do ściany pod okapem dachu lub inną osłoną, zawsze na zewnątrz budynku.
JASKÓŁKA DYMÓWKA  - rząd wróblowate, rodzina jaskółkowate. Kuper czarny z granatowym połyskiem jak reszta grzbietu. Brązowa plama nad i pod dziobem, widełki w ogonie. Pożywienie: drobne owady schwytane w locie. Gniazdo: w kształcie ćwierćkuli, z błota, przylepione do ściany lub osadzone na belce, zawsze wewnątrz budynku.

 

 

 

Obserwacja trzecia – ptaki wodne.

 

     Kolejne spotkanie z ptakami zaplanowaliśmy na czwartek 5–go maja. W tym dniu wybraliśmy się nad Rozlewisko Morąskie, aby obserwować ptaki wodne. Zawieźli nas tam nasi rodzice. W drodze do Morąga ciągle zatrzymywaliśmy się, gdyż po widzieliśmy różne ptaki. Najpierw zaobserwowaliśmy czajkę i żurawie, które wyglądały bardzo pięknie i dostojnie. Potem za Kudypami nad dużym stawem zobaczyliśmy mnóstwo gęsi. Były to gęsi gęgawy ze swoimi dziećmi. Bardzo nam się one podobały i chętnie obserwowaliśmy je przez lornetki. Gdy nas zobaczyły zaczęły odpływać na środek stawu lub odlatywać. Mogliśmy je podziwiać jak wzbijają się do lotu i jak siadają z powrotem na tafli stawu. Przy następnym stawie zobaczyliśmy parę kaczek krzyżówek.  Po dotarciu do rozlewiska z tablic informacyjnych dowiedzieliśmy się jakie ptaki wodne występują w tym miejscu. Najpierw przez lornetki  obserwowaliśmy całe rozlewisko z wieży widokowej. Z oddali widzieliśmy kaczki, gęsi gęgawy, rybitwy. Słuchaliśmy pięknego śpiewu ptaków, który dochodził z pobliskich zarośli. Gdy zeszliśmy z wieży postanowiliśmy obejść rozlewisko, aby zobaczyć jakie ptaki wodne uda nam się dostrzec. Dużo ptaków znajdowało się w zaroślach, ale nie udało nam się ich rozpoznać, gdyż bardzo szybko się przemieszczały. Szliśmy bardzo cichutko i raptem zobaczyliśmy łyskę, która pływała sobie między zaroślami i wcale nas nie zauważyła. Wyszły piękne zdjęcia. Następnie widzieliśmy kaczki krzyżówki , łabędzia, który był na środku rozlewiska oraz dużo łysek, które płynęły w stronę łabędzia. Zobaczyliśmy również w oddali jak duży ptak atakuje gniazda rybitw chcąc zabrać im jajka. Rybitwy bardzo głośno „krzyczały” i fruwały, aby odstraszyć intruza. Zobaczyliśmy też dziwne gniazdko, które wisiało w powietrzu na jednym z drzew, jednak żadnego ptaszka w pobliżu nie zobaczyliśmy, więc nie wiemy jaki ptaszek tam mieszka. Poszliśmy jeszcze trochę naprzód, jednak zarośla nad rozlewiskiem zasłaniały nam widok, postanowiliśmy więc wracać. W drodze powrotnej również słuchaliśmy śpiewu ptaków i nazywaliśmy napotkane ptaki. W drodze powrotnej mama Małgosi pokazała nam dziuplę, którą w drzewie przy drodze wykuł sobie dzięcioł. Nie mogliśmy się napatrzeć na tak misternie wykonany domek . Po powrocie do klasy na plakacie z ptakami wodnymi pokazywaliśmy, które ptaki udało nam się zaobserwować. Troczę żałowaliśmy, ze nie zobaczyliśmy perkoza i innych ptaków wodnych, ale wszystko jeszcze przed nami. Gdy  wybierzemy się kolejny raz nad rozlewisko może zobaczymy jeszcze inne ptaki. Jesteśmy bardzo zadowoleni i szczęśliwi, że udało nam się pojechać nad rozlewisko i zaobserwować tyle ciekawych zjawisk i rozpoznać różne ptaki.

 

Obserwowane ptaki:

 

 CZAJKA  - rząd siewkowate, rodzina siewkowate. Cechy rozpoznawcze: wielkości gołębia. Długi czub na głowie. Wierzch ciała i pas na piersi czarne z tęczowym połyskiem. Ogon czarno-biały. Pióra podogonowe czerwono-brązowe. Skrzydła w locie na końcach łopatowato rozszerzone, szczególnie u samca. Głosy: donośne okrzyki kiwit. Pożywienie: owady, dżdżownice, pajęczaki, drobne małże i ślimaki. Gniazdo: na podmokłej łące płytko wysłane suchymi źdźbłami trawy.
ŻURAW  - rząd żurawiowe, rodzina żurawiowate. Cechy rozpoznawcze: większy od bociana, ubarwieniem przypomina czaplę siwą, ale figura ładniejsza, wręcz wykwintna w kształtach. Czerwona, goła plama w pośrodku głowy. Dziób krótszy niż u bociana lub czapli. Pióra u nasady skrzydeł wydłużone i sfałdowane, tworzą opadający pióropusz, który zasłania właściwy ogon. Głosy: donośne, melodyjne fanfary tzw. klangor krjur-rir; ostrzegawcze, krótkie kru. Gniazdo: skąpo wysłane źdźbłami i mchem lub też zupełnie gołe, płytkie zagłębienie na ziemi wśród niedostępnych bagien.
GĘŚ GĘGAWA  - rząd blaszkodziobe, rodzina kaczkowate. Cechy rozpoznawcze: największa z naszych gęsi. Upierzenie szare, szczególnie na głowie  i przedniej części skrzydeł z odcieniem popielatym. Nogi i dziób cielistoczerwone, bez czarnych plam; na końcu dzioba biały ,,paznokieć". Donośne gęganie. Gnieździ się na jeziorach Mazurskich i na Pomorzu. Głosy: gęganie i syczenie. Pożywienie: wyłącznie roślinne, delikatne liście i pędy, zwłaszcza trawa, poza tym nasiona, kłącza i soczyste korzenie różnych gatunków roślin dzikich i uprawnych. Gniazdo: obszerna budowa z luźno ułożonych pędów, przeważnie trzciny i sitowia, na trudno dostępnym miejscu w skupieniach starej trzciny lub    w wiklinie.
KACZKA KRZYŻÓWKA  - rząd blaszkodziobe, rodzina kaczkowate. Cechy rozpoznawcze: największa z kaczek pływających. W skrzydle granatowoniebieskie lusterko    z dwóch stron czarno i biało obrzeżone. Samiec w szacie godowej: głowa czarnozielona, biała obrączka na szyi, ciemnobrązowe wole, na ogonie cztery zadarte piórka, nogi czerwone. Samica: czarnawobrązowa, nogi czerwonawożółte. Pożywienie: bardzo urozmaicone: od najdrobniejszego planktonu do myszy polnej; owady i ich larwy, mniejsze małże i śliniaki, skorupiaki, robaki,  małe żaby i ryby, rośliny wodne, delikatniejsze pędy i liście, nasiona zbóż i grochu, a nawet żołędzie. Gniazdo: usłane ze źdźbeł i liści z dodatkiem własnego puchu; wśród trzcin, traw lut innych roślin w pobliżu wody, często jednak na zupełnie suchym podłożu w odległości kilkuset metrów od wody.
ŁYSKA  - rząd żurawiowe, rodzina chruściele. Cechy rozpoznawcze:  wielkości kaczki. Blaszka skórna na czole biała i białawy dziób świecą z daleka jak gwiazda na tle czarnej głowy i ciemnego upierzenia całego ciała. Głosy: donośne kew, podobne do szczekania psa, w zaniepokojeniu piks. Pożywienie: różne drobne zwierzęta wodne, przeważnie jednak części wodnych roślin, za którymi wytrwale nurkuje, poza tym nasiona traw i jagody. Gniazdo: obszerne posłanie z badyli i liści trzcin, zazwyczaj pływające na lustrze wody i ukryte wśród gęstych trzcin lub innych roślin.
ŁABĘDŹ NIEMY  - rząd blaszkodziobe, rodzina kaczkowate. Cechy rozpoznawcze: dziób pomarańczowoczerwony. Na czole, u nasady dzioba, czarny guz. Młode szarobrązowe z dziobem ołowianoszarym. Pożywienie: przeważnie rośliny, które wydobywa spod wody, poza tym skubie trawę i miękkie pędy roślin rosnących po brzegach. Gniazdo: na wysepkach lub na wodzie w trzcinie, usłane z łodyg trzciny i pędów innych roślin, które łabędź łamie lub zrywa w bezpośrednim sąsiedztwie.
RYBITWA  - rząd siewkowate, rodzina mew. Cechy rozpoznawcze: jasny, żółtoczerwony dziób, przeważnie z czarnym końcem. Nogi czerwone. Na głowie czarna czapka. Ogon silnie rozwidlony. Głosy: przeraźliwe kit kit kirr kierrr, krek krek. Pożywienie: małe rybki, owady, skorupiaki. Zdobycz chwyta w locie lub rzuca się z

 

 

Obserwacja czwarta – zaprzyjaźniona sroczka.

 

     Od pewnego czasu do naszej szkoły przyfruwa sroka, którą mieszka w domu Pani Agnieszki. Ta sroka ma na imię Sroczka i bardzo polubiła wizyty w szkole. Gdy przylatuje, siada na klamce drzwi wejściowych i czeka kto do niej wyjdzie. Postanowiliśmy wyjść do Sroczki i zaprosić ją do sesji zdjęciowej. Oczywiście bardzo lubi pozować,  więc każdy z nas mógł zrobić jej zdjęcie. Sroczka bawiła się z nami w berka. Jednak najbardziej podobało jej się gonienie Pawełka. Pawełek uciekał, a Sroczka go goniła. Gdy stanęliśmy w kółku ona była w środku i podskakiwała do tej osoby, która ją zawołała. Chcieliśmy ją nakarmić, ale nie bardzo chciała jeść, tylko bawić się z nami. Gdy pracowaliśmy przy leśnym zakątku to nie chciała odejść, tylko denerwowała się, że zamiast bawić się z nią to my pracujemy. Podfruwała wtedy do nas i siadała na ramieniu albo na głowie i skrzeczała żeby z nią się bawić. Pewnego razu, gdy mieliśmy zajęcia sportowe na boisku to po pewnym czasie Sroczka już przy nas była. Chcieliśmy sprawdzić co zrobi, gdy postawimy jej miskę z wodą. Najpierw Sroczka siadła na skraju miski i piła wodę. Jednak po pewnym czasie weszła do miski i zaczęła się kąpać. Chlapała na wszystkie strony i wcale nie przejmowała się tym, ze ją cały czas obserwujemy. Gdy skończyła się kąpać wyszła z miski i wycierała dziobek o trawę, wytrzepywała wodę z piórek, następnie „czesała” się dziobkiem. Wyglądała jak „zmokła kura”, ale szybko wyschła, bo było bardzo ciepło. Od pewnego czasu obserwujemy, że Sroczka chyba się zakochała ponieważ lata z inną sroczką. Nie wiemy tylko, czy nasza zaprzyjaźniona Sroczka to pani czy pan. W czerwcu każda klasa ma wykonać poidełko dla ptaków i umieścić na naszym placu przy szkole. Już nie możemy się doczekać, aby obserwować jak Sroczka i inne ptaki będą z nich korzystać. Wizyty Sroczki trwają dalej. Ciekawi jesteśmy jak poradzi sobie w wakacje, gdy nas nie będzie.

 

Obserwowany ptak:

 

SROKA - rząd wróblowate, rodzina krukowate. Cechy: czarno-białe „srokate" upierzenie. Długi ogon. W locie szybko bije skrzydłami, lecz leci stosunkowo powoli. Pożywienie; niszczy wiele gniazd innych ptaków, wybiera jaja i pisklęta nawet ze skrzynek lęgowych. Gniazdo: wysoko na drzewie lub nisko w gęstym, kolczastym krzewie; w kształcie kuli z otworem wylotowym z boku, gdyż z górnej strony przykryte chrustem; wewnątrz wylepione gliną i wysłane źdźbłami.

 

 

Obserwacja piątą

     Cztery razy byliśmy w terenie obserwować ptaki. Jednak obserwacja ptaków to nie tylko wyprawy w teren. Praca nad rozpoznawaniem ptaków odbywała się również w klasie. Dzieci bardzo lubią obserwować ptaki przez okno (nauczyły się tego zimą, gdy obserwowały ptaki w karmnikach). Biorą wtedy lornetki, książkę o ptakach i zaczynają obserwacje. Wypatrują ptaków, jeśli nie wiedzą jak się nazywają, wtedy szukają w książce. Po każdej wyprawie w klasie z pomocą plakatów utrwalaliśmy nazwy i wygląd poszczególnych ptaków zaobserwowanych w trakcie wyjścia. Plansze z ptakami praktycznie cały czas były umieszczone w sali, aby każde dziecko mogło się nauczyć rozpoznawać i nazywać ptaki. Było dzieciom o wiele łatwiej, bo te ptaki nie odfruwały. Uczniowie wyszukiwali informacji o ptakach w Internecie i książkach znajdujących się w naszej klasie. Dodatkową atrakcją była lekcja biblioteczna, gdzie mogły zobaczyć ile książek o ptakach znajduje się w bibliotece. Zaciekawione poszerzały swoją wiedzę. Wykonywały również różne prace plastyczne przedstawiające ptaki. Po takich obserwacjach dzieci z zapałem wykonywały zdjęcia ptaków   i przynosiły telefony aby pokazać jakie piękne zdjęcia zrobiły. Dzieci umieściły na wystawie również gniazdka ptaków, których nagromadziliśmy już sporo, oraz piórka, które poznajdywały na dworze. Nasza wystawa zrobiła się okazała.
     Dzięki  obserwacjom większość dzieci zna sporo ptaków, umie je rozpoznać i nazwać. Bardzo cieszę się z umiejętności dzieci, które zdobyły dzięki ogłoszonemu konkursowi.

 

 

     Śpiew ptaków 1 - https://youtu.be/EZDhMo7Afj4

     Śpiew ptaków 2 - https://youtu.be/C_juDiEQ9wI

     Śpiew ptaków 3 - https://youtu.be/p_ZI-T2J-PY

     Śpiew ptaków 4 - https://youtu.be/ZQTo8JpvqyA